Het was in het najaar van 2012 toen ik in Komeetzaal A in de medische faculteit van het Radboudumc een computerpracticum volgde. Joyce, die ik op dat moment nog niet kende, zat naast me. Omdat ik wat eerder klaar was ging ik foto’s kijken van de laatste Survivalrun. Joyce sprak me hierop aan en zo ontmoetten wij elkaar.

In het voorjaar van 2013 spraken we elkaar opnieuw over de survival op het grasveld voor de medische faculteit. ‘’Waar train jij eigenlijk?’’ Op dat moment ontstond het eerste idee voor de verenging. We fantaseerden hoe gaaf dit zou zijn en hoe fijn ook dat we gewoon in Nijmegen de sport zouden kunnen beoefenen! Het was dan ook niet veel later dat we afspraken hier serieus over na te gaan denken. Dit resulteerde in de eerste vergadering op het studieplein van de medische faculteit, September 2013, het begin van het nieuwe collegejaar.

Hidde, huisgenoot van Joyce, sloot zich bij ons aan en al gauw was er contact met de NSSR. Survivalrun? Wat is dat? Gaat dat werken in Nijmegen? Vastberaden dat Nijmegen, na o.a. Delft en Utrecht, toch echt niet achter kon blijven organiseerden we de eerste 10 try-out trainingen op het terrein van 7-Hills Survival in Groesbeek. We wilden laten zien dat een survivalrunvereniging in Nijmegen wel degelijk bestaansrecht zou hebben.

De trainingen waren een succes en het duurde dan ook niet lang of we werden aspirant-lid van de NSSR. Stan sloot zich vanaf dat moment ook bij ons aan en zo werd het eerste bestuur gevormd. Uren lang vergaderen bij elkaar thuis en bij Café Moenen, contact zoeken met andere verenigingen, training geven, overleggen met het USC (tegenwoordig RSC) en de NSSR, het leidde er eigenlijk alleen maar toe dat we vooral druk waren met randzaken en soms zelf niet eens aan sporten toe kwamen. Ook de zoektocht naar een trainingslocatie was een flinke uitdaging. We waren erg ver met een bosje bij een scoutingvereniging tot dat stichting Das&Boom ons wist te vertellen dat het mogelijk leefgebied van een das was. Dit was helaas een niet te nemen hindernis, zelfs niet voor survivalrunners.

Een van de eerste uitjes met FEL was de Survivalrun in Groningen. Dit was zeker nog een jaar voor de officiële oprichting. De dag van te voren gingen we de run verkennen wat al een survivalrun op zich was. Nadien bier en pizza als perfecte voorbereiding op de dag er na. De kledinglijn van FEL was er nog niet. Op de grote markt hadden we vooraf FEL gele boxershorts gekocht die we over onze runningtights aantrokken. Vele uitjes volgden waarbij de aanwezigheid van FEL op ludieke wijze nooit onopgemerkt bleef.

Het was prachtig om te zien hoe FEL langzaam naam maakte binnen sportief studerend Nijmegen met als hoogtepunten toch wel de officiële oprichting op 19 maart 2015, de daaropvolgende inauguratie als lid van de NSSR op 27 mei 2015 en de opening van het FELdje op 11 juni 2015. Ooit werd ons gezegd dat het moeilijk is opvolgers te vinden die net zo gemotiveerd zijn als de oprichters en dat beginnende verenigingen daarom vaak moeite hebben te blijven bestaan. NSSV FEL bewijst het tegendeel! Het maakt me, en ik denk dat ik ook namens de rest van de oprichters spreek, dan ook trots hoe keer op keer een nieuw gemotiveerd bestuur en natuurlijk de leden de vereniging hebben gebracht waar zij nu is!

Jurian Rooks